Jul 6, 2011

Eit kvardagsdikt

Sidan junikveldane regna bort i juni, har eg lyst til å poste det vakre sommardiktet til Hans Børli i dag, sjølv om det er juli.

"Junikveld" av Hans Børli

Vi sitter i slørblå junikveld
og svaler oss ute på trammen.
Og alt vi ser har dobbelt liv,
fordi vi sanser det sammen.

Se - skogsjøen ligger og skinner rødt
av sunkne solefalls-riker.
Og blankt som en ting av gammelt sølv
er skriket som lommen skriker.

Og heggen ved grinda brenner så stilt
av nykveikte blomsterkvaster.
Nå skjelver de kvitt i et pust av vind,
- det er som om noe haster...

Å, flytt deg nærmere inn til meg
her på kjøkkentrammen!
Den er så svimlende kort den stund
vi mennesker er sammen.

2 comments:

Marianne said...

Et rett og slett nydelig dikt :-)

Ingrid said...

En så otroligt vacker dikt- tack för den. Den har allt... vemod, sommar och livets korthet...