1. Det er
juni månad og forsommarstemning. Presenter eit dikt som passar til denne årstida.
2. Presenter eit dikt av ein diktar på
J.
3. Georg
Johannessen var diktar og retorikkprofessor ved Universitetet i Bergen. Han var kjent for å kritisere den litterære institusjonen, og særleg det store fokuset på hermeneutikk og fortolkning som for mange blir knytta til lyrikklesing. Han ville sjølv skrive gåtefullt og stille krav til lesaren, og hans eigne dikt skulle ikkje nødvendigvis ha ein klar og tydeleg bodskap.
Korfor les du dikt? Er det viktig for deg at diktet reiser spørsmål eller at det gir svar?
-----------------------
1. "Junikveld" av Hans Børli
Vi sitter i slørblå junikveld
og svaler oss ute på trammen
Og alt vi ser på har dobbelt liv,
fordi vi sanser det sammen.
Se - skogsjøen ligger og skinner rødt
av sunkne solefalls-riker.
Og blankt som en ting av gammelt sølv
er skriket som lommen skriker.
Og heggen ved grinda brenner så stilt
av nykveikte blomsterkvaster.
Nå skjelver de kvitt i et pust av vind,
- det er som om noe haster..
Å, flytt deg nærmere inntil meg
her på kjøkkentrammen!
Den er så svinnende kort den stund
vi mennesker er sammen.
2. Eg vil gjerne presentere eit dikt av Ann Jäderlund, som dessverre ikkje fekk Nordisk Råds Litteraturpris for diktsamlinga
Vad hjälper det en människa om hon häller rent vatten över sig i alla sina dagar. Går man förbi
För djupt går man förbi. För djupt för att vara färdig.
Man får inte komma för nära. För langt in. Man ser
ingenting då. Tror man av varandra. Man får inte
hänga vid ögonen. Inte en kort stund ens om det är
för djupt. Inte glo om det är för länge. Och inte sända
ut lukter. Man kan bränna sig på sig själv.
3. Eg tenker at Johannessen sin kritikk av den litterære institusjonen var legitim då han blei reist, men eg har inntrykk av at det er ei åpnare haldning til lyrikk som er under utvikling. Det er meir legitimt å like diktet på grunn av stemma eller stemninga, og ikkje vere så fokusert på bodskapen. Og det synest eg er flott. Samtidig synest eg det er viktig at vi ikkje mister bodskapen heilt av syne, for så lenge diktet er tekst, vil det alltid bety noko. Og det må fasthaldast, sjølv om ein er åpnare for andre impulser enn eit strengt fortolkningsfokus.
