Skuffa

Det er ikkje alltid eg rekker å lese dagens avis den dagen ho kjem ut. Og derfor har eg lese gårsdagens avis i dag. Og bare så det er sagt, når eg snakkar om avisa så meiner eg Dagsavisen. Fordi det er den som kjem i postkassa heime hos meg.

I gårsdagens avis, som eg las i dag, var Kjell-Olaf Jensen ute og uttalte seg om korleis forlaga er styrt av agentar.

«Forlagene, særlig de store, er ofte svært redde for å gå inn for bøker som de ikke har fått anbefalt av internasjonale agentfirmaer, hvor agentene ofte ikke aner noe om et norsk publikums lesevaner, men pøser ut anbefalinger til hele Europa under ett. Resultatet blir beklemmende ofte at de samme middelmådige amerikanske skriveverksted-romanene kommer ut på all verdens språk, mens fabelaktige romaner fra andre språk og kilder blir liggende uoversatt».
Kjell-Olaf Jensen. Dagsavisen 30.01.09

Eg merkar at den vesle, naive og godtruande verkelegheitsforståinga mi blir rokka ved, kvar gong nokon skriver om at bokbransjen er styrt av pengar. Eg veit det jo, sjølvsagt veit eg det. Men likevel blir eg littegranne lei meg kvar gong nokon fortel meg det. Det er som å få vite at julenissen ikkje finst. Eg veit det, men eg blir likevel skuffa.

Eg blir skuffa fordi eg synest ikkje det burde vere sånn. Eg synest ikkje det burde vere slik at dei mest høgrøysta agentane med mest pengar bestemmer kva forlaga skal bruke pengar på å omsette til norsk og ikkje. Eg synest det bør vere slik at dei som jobbar i forlag trur på sin eigen smak, stolar på at nordmenn skal like det dei liker og omsette dei tekstane som er spennande, ikkje bare dei dei veit kjem til å selgje.

Sjølvsagt skjønner eg kvifor det er tryggare å omsette det ein veit vil selgje. Eg er jo ikkje dum. Men likevel blir dei naive sidene ved meg litt skuffa kvar gong eg oppdager dette.