Eg kan ikkje fordra denne dagen

Eg innrømmer det. Eg er lettlurt.

I dag drakk eg morgonkaffien min og bladde gjennom nettavisene, som vanleg, då eg kom til Stavanger Aftenblad sin artikkel om at LO vil innføre bot for å jobbe i hagen første mai. Den trøytte mannen som sitt i sofaen blir overrumpla av ei lettare provosert kone som ytrer si meining om dette utspelet. Folk ser jo meir og meir på hagearbeid som hobby, og viss luking og blomsterplanting er rekreasjon, må ein jo kunne gjere det på ein fridag.... Og første mai, kva med Kristi Himmelfarstsdag og påskedagane og pinsedagane, kan ikkje LO kreve like mykje respekt for desse dagane?
Og så vidare, og så vidare...

Mannen i sofaen svarer tørt: "Er det ikkje første april i dag?"

Ein kvart kopp kaffi seinare kjem eg til Vårt Land som presentrer nyheita om at tobakkskaderådet vil forby Albert Åberg på grunn av at den piperøykande pappaen som er eit dårleg forbilete for barn. Eg begynner å disponere stikkord til eit blogginnlegg om politisk korrekt barnelitteratur, og lurer på om eg vil klare å finne fram dei fantastiske (og nå bortredigerte og bannlyste) teikningane til Torbjørn Egner av framande og eksotiske folkegrupper og som i seinare tid er stempla som rasediskriminerande.

Også høyrer eg stemmen til mannen i sofaen inni hovudet: "Er det ikkje første april i dag?".

Eg er for lettlurt til å like denne dagen. Eg går fem på, igjen og igjen, og det skal ikkje meir enn ein kvart kaffikopp til, før eg har gløymd kva dag det er. Eg vurderer å leggje meg ned og sove til han har gått over, men det er kanskje ei like god løysing å bare la vere å lese aviser i dag.

Ha ein god dag - men hugs, det er 1. april.